Geschiedenis van Blackjack

Vanwege het feit dat het spel 21 heette voordat het werd hernoemd naar Blackjack, is er een brede mening dat het is voortgekomen uit het Franse spel Vingt-et-un.

De geschiedenis van Blackjack In Frankrijk?

Vingt-et-un (Frans voor 21) was een Frans (mogelijk Spaans) kaartspel waarnaar in veel historische documenten wordt verwezen. Het spel is hoogstwaarschijnlijk geëvolueerd uit eenvoudigere varianten die bekend staan ​​als Quinze (Frans voor 15) of het Italiaanse spel Sette e Mezzo (zeven en een half).

Met name werd naar Vingt-et-un verwezen in het boek van Miguel de Cervantes (van Don Quichot-roem) Novelas Ejemplares, waar de twee hoofdpersonages waren gokkers en cheats die casino's in Sevilla proberen te bedriegen. Rinconete en Cortadillo speelden een spel genaamd veintiuna (Spaans voor 21), waarbij het belangrijkste doel was om 21 te bereiken. De roman beschreef ook dat de aas 1 of 11 wordt gewaardeerd, daarom beschouwen de meeste historici veintiuna blackjack's spirituele voorganger.

Andere experts beschouwen het als afkomstig van het Franse kaartspel Chemin de Fer (Franse Ferme) dat in de achttiende eeuw behoorlijk populair was in Franse casino's. Sommigen geloven dat blackjack is ontstaan ​​in het oude Rome, waar Romeinen een soortgelijk spel speelden met houten blokken. De Romeinen waren beruchte gokkers, maar vanwege het gebrek aan bewijs uit die tijd kan deze theorie niet worden bevestigd.

De buitengewone opkomst van Vingt-Et-Un

Sinds de introductie in Franse casino's in de 1700e eeuw, werd Vingt-et-un ongelooflijk populair, waarschijnlijk vanwege het feit dat het, in tegenstelling tot roulette, eerder op vaardigheid dan op geluk vertrouwde.

Hierdoor konden veel bekwame spelers aan tafels zitten en daadwerkelijk wat geld winnen, waarbij ze vaak het casino versloegen. In korte tijd werden de Vingt-et-un-tafels in heel Frankrijk overspoeld met spelers die niets liever deden dan elke dag een hand of twee spelen bij het spel.

In het begin hadden spelers de keuze tussen Hit of Stand, waardoor ze het gevoel hadden de touwtjes in handen te hebben. Na jarenlang Europa te hebben gedomineerd, bereikte het nieuwe opwindende casinospel in de jaren 1800 zijn weg naar Amerika. De eerste gelegaliseerde spellen in Amerika verschenen aan het begin van de 21e eeuw in New Orleans, en van daaruit vonden XNUMX hun weg door het hele land.

Vingt-et-un was al populair in Amerika voordat de eerste gelegaliseerd werd casino games arriveerde ter plaatse in 1820. Aan het begin van de 1800e eeuw bankde Eleanore Dumont 21 aan iedereen die geïnteresseerd was in Nevada City. Ze was behoorlijk bedreven in het spel, maar trok een aantal spelers en valsspelers. Omdat het spel niet legaal was, was er niet veel geld te verdienen.

Meer dan een eeuw later begonnen casino's in het hele land een lucratieve uitbetaling aan te bieden voor hands met een schoppenaas en een zwarte boer – deze populaire weddenschap heette blackjack en na verloop van tijd sloeg de naam aan en verving 21.

De stijgende populariteit en het tellen van kaarten

Blackjack werd een enorme hit sinds het in 1931 in Nevada werd gelegaliseerd. Met de uitbreiding van het aantal casino games met de introductie van Blackjack, meer mensen bezochten de casino's. Verliezen roulette spelers veranderden van koers en probeerden hun geluk bij Blackjack​ Toen het legaal werd, was er natuurlijk behoefte aan een reeks vastgestelde regels en standaarden die zowel spelers als casino's zouden beschermen. Omdat het meer op vaardigheid dan op geluk vertrouwde, hebben spelers geprobeerd verschillende manieren te vinden om het casino te verslaan. Ze probeerden talloze min of meer succesvolle systemen uit die leidden tot de geboorte van het tellen van kaarten in de jaren zestig.

Voordat het tellen van kaarten de casino's stormenderhand veroverde in de jaren 60, waren er veel blackjack spelers die uit veel casino's werden verbannen omdat ze elke keer dat ze aan een tafel zaten enorme winsten behaalden.

Jess Marcum en de vier ruiters (Cantey, Maisel, McDermott en Baldwin) vernietigden talloze casino's met hun vaardigheden, waarbij de laatste in 1957 een boek schreef met de titel Spelen Blackjack winnen. Dit was het eerste inzicht van het publiek in de wereld van het kaarten tellen, dat binnenkort een hit zal worden.

In 1962 publiceerde de vader van het tellen van kaarten, Edward Thorpe, het boek Beat the Dealer, dat nog steeds wordt beschouwd als de heilige graal voor kaartentellers. Thorpe was een wiskundige die een zogenaamd 'tien-tel-systeem' bedacht door vroege computers te gebruiken om de kaarten aan de tafel te volgen en een voordeel te behalen ten opzichte van het casino.

Zijn theorie bleek in de praktijk goed te werken. Het systeem vereiste een beetje mentale gymnastiek - spelers moesten twee nummers (16 en 36) onthouden die de tienen en de andere kaarten in de stapel vertegenwoordigden. Terwijl de kaarten uitgingen, moesten de spelers de resterende 'andere' kaarten verdelen door tienen te tellen, ook wel bekend als 'Thorp's Ratio' of het voordeel van de speler.

Op dit punt verhoogden de spelers hun inzet en wonnen ze meestal veel. Dit was echter terug in de tijd, toen blackjack tafels gebruikten een enkel dek. Om het moeilijker te maken voor kaartentellers, gebruiken casino's tegenwoordig 6-8 kaartspellen, dus het systeem van Thorp zou behoorlijk moeilijk te gebruiken zijn. Toch legde het de basis voor het moderne kaarten tellen.

Kaart tellen in brand

Nadat Thorp's boek uitkwam, waren casino's bang. Kaartentellers waren aan elke tafel, dus casino's begonnen veranderingen aan te brengen en meer kaartspellen aan de tafels te introduceren. Na een tijdje realiseerden ze zich echter dat de rage voor het tellen van kaarten hen steeds meer klanten opleverde, wat hun winst verhoogde.

In 1966 kwam een ​​herziene tweede editie van Beat the Dealer met een ietwat aangepast systeem op de markt, wat leidde tot een nieuwe generatie kaartentellers. Dit trok de interesse van privédetective Robert Griffin, die een manier vond om verdachte kaartentellers te identificeren en de lijst in bijgewerkte abonnementsvorm aan elk casino verkocht. Casino's en Griffin werkten samen om het tellen van kaarten onder controle te houden, maar de resultaten waren gemengd.